Over talenten en kwaliteiten
“Wat zijn mijn talenten…?”
Tijdens een gesprek met moeder en dochter over talenten en kwaliteiten, kwamen een aantal vragen “boven drijven”…
- Wat is de waarde van talent?
- Als je ergens talent voor hebt, lukt het dan vanzelf?
- Wat is het verschil iemand die ‘gewoon’ iets goed kan en iemand die ergens in uitblinkt?
Wat is de waarde van talent?
De waarde van talent kan wat mij betreft voor iedereen anders zijn. “in het algemeen”, op school, moeder, dochter, ik weet niet wat de waarde van een talent voor de ander is. Het kan verwarrend worden in een gesprek als we denken dat we over hetzelfde praten, terwijl dat misschien niet zo is.
Het is zo gemakkelijk om talenten te verwarren met kwaliteiten.
Belangrijk om even af te checken of er over hetzelfde gepraat wordt. 😉
“ik wil gewoon weten wat mijn talenten zijn.” Zei de dochter.
Kwaliteiten zeggen iets over wie je bent, bijvoorbeeld: spontaan, doorzetter, geduldig, vriendelijk, enz.
Talenten zeggen iets over wat je kunt of waar je aanleg voor hebt, bijvoorbeeld wiskunde, tekenen, zingen, sporten, enz.
Van een talent kun je niet “teveel” hebben. Mozart speelde niet “te mooi” piano. Of schreef “teveel” opera’s.
Van een kwaliteit wel… Als je “teveel” doelgerichtheid hebt wordt het drammen, en bescheidenheid kan er toe leiden dat je een voetveeg wordt. “Teveel” van een kwaliteit wordt dan een zogenaamde valkuil.
Als je ergens talent voor hebt, lukt het dan vanzelf?
Volgens mij wordt ieder mens geboren met een aantal talenten, en die kun je laten groeien/ontwikkelen door oefening. Stel dat ik talent heb om “genietmomenten” te herkennen en vast te leggen, dan kan ik dat zo laten, en dan blijft het zoals het is. Ik kan er ook voor kiezen om het te ontwikkelen en dan groeit mijn talent. Als ik daar blij van word ben ik goed bezig vind ik. 😊
Dat is een keuze, om er iets mee te doen, of niets mee te doen.
Volgens mij kun je je hele leven nieuwe talenten ontdekken. Dat lijkt me fijn, dan kun je als mens je verder ontwikkelen. Daar wordt je een rijker mens door in mijn ogen. Door nieuwe dingen aan te gaan, kun je nieuwe dingen over jezelf ontdekken.
Als je talent voor iets hebt, dan gaat “het” je misschien makkelijk af, hoef je er misschien niet veel voor te doen om erin “uit te blinken”, dat kan. Dit is niet bij iedereen het geval. Hoe dit voelt zou voor iedereen verschillend kunnen zijn, ik weet dat niet. Gevoel is heel persoonlijk.
Een ander kan naar mij kijken en vinden dat ik een “natuurtalent” ben met kinderen. Ik kan vinden dat dat “wel meevalt”, ik doe mijn best om “goed te zijn met kinderen”, ik heb daar veel energie in gestopt, dat blijf ik doen, én bovenal vind ik het super leuk om te doen!
Voor mij voelt het als “passie”.
Ik vind het prima als iemand anders dit mijn “talent” noemt, ik heb daar geen problemen mee. 😉 Ik geloof dat ik nog nooit zolang en uitgebreid heb nagedacht over mijn eigen talenten, als nu sinds deze jongedame daar zo door gebiologeerd is… Over Natuurlijk Leren gesproken!
(Mozart had een talent voor piano spelen, maar hij heeft iedere dag in zijn jonge leven veel geoefend om zijn talent te ontwikkelen.)
Wat is het verschil iemand die “gewoon” iets goed kan en iemand die ergens in uitblinkt?
Ik weet het niet, wat zou het verschil kunnen zijn?
Gevoel? De woordkeus?
Voor mij klinkt het in mijn oren dat de een graag ergens in wil “uitblinken” en de ander een ander beeld van zichzelf wil neerzetten en “gewoon” ergens goed in is.
Ik zal niet over mezelf zeggen dat ik ergens in “uitblink”, ik zal eerder zeggen dat ik “gewoon” ergens goed in ben.
Het zegt voor mij iets over diegene die de woorden kiest.
(Dit gezegd hebbende vraag ik me af wat Mozart over zichzelf zou zeggen…?)
“Ik wil gewoon weten waar ík goed in ben, wat zijn mijn talenten?”, vraagt de dochter zich af.